kilo almak isteyip bir türlü alamamak

ne yaparsanız yapın nafile, bir türlü alınmaz o kilo. (bkz: kilo vermek isteyip bir türlü verememek)

bende anlayamıyorum arkadaş nasıl almıyorsunuz? ben bi kaç gün dozu kaçırsam bi iki cips, efendime söyleyeyim dürüm falan götürsem hemen alıyorum siz nasıl alamıyorsunuz? bu kalorilerin derdi tasası biziz galiba...

katılmadığım önerme. bir arkadaşım vardı çocuk 45 kiloydu. bildiğin zombi, yürüyen cesetti amk. yolda görsen karşıya geçersin, o derece. o da ''metabolizma oğlum yeaa'' falan filan diye konuşurken, düzenli ve kaliteli yemek yemesini önerdim. dinlemiş beni, üzerine bir de fitness'a gitmeye başlamış, şimdi 60 üstü bir kiloda. yaani kilo alamamak diye bir şey yoktur, gevşek adam vardır :v

bosverin bence kilo alsak da veremiyoz diye sizlancaz

'ne yapsak boş göklerden gelen bir karar vardır' cümlesi tam bize göre galiba. pilav, makarna her ne olursa olsun yediğim her yemeği ekmekle taçlandırıyorum ama nafile. yemekten sonra 'ulan ne yedim kesin kilo alırım' cümlesiyle de kendimi avutuyorum. sonuç aynı. (bkz: biz ne zaman güleceğiz)

sinir oluyorum böyle insanlara biz mutfağın yanından geçince kilo alıyoruz

yazın düzenli sporda günlük 10.000 kc kal alıyordum genede 3 ayda 3 kilo aldım.

günde 5-6 öğün yiyorum bence artık kilo almalıyım

Yıllarca kilo problemi çektim/çekiyorum. Yıllarca bu konuda psikolojik şiddete maruz kaldım. Evet psikolojik şiddet diyorum çünkü kilolu bir insana sen şişkosun demek ne kadar ayıp ve kırıcıysa kilosu düşük bir insana ayy sen ne kadar zayıfsın ya demekte o kadar ayıp ve kırıcıdır. Ben yıllarca strese bağlı mide sorunları yaşadığım için kilo alamadım. Her sabah gözünü banyoda istifra ederek açtım. Her gece uyumadan önce Allahım İnşallah sabah midem bulanarak uyanmam diye yattım. Bir poğaçanın üçte birini yiyerek doyduğum zamanlardı. Ben tek öğünle çok fazla gün geçirdim. Tek öğün dediğim şeyde normal bir porsiyon değil ha minik minik yediğim yemekler. İştahsızlık başımdaki en büyük belalardan biriydi. Üniversite bire gidiyorum o zamanlar 37 kiloya kadar düştüm (boy 160). Düşünün ya 19 yaşındayım ve ayakkabı numaram kadar kilom var. Dış görünüşümü beğenmiyorum zaten de asıl sorun o değil. Sağlıklı değilim. İki metre yürüyorum halim kalmıyorum. Hareketli aktivite yapmak istemiyorum. Hep yatayım çünkü enerjim yok. Hayatımın en keyifli geçmesi gereken yaşlarını zayıflık,iştahsızlık ve mide bulantısıyla geçirdim. Kuzenim kilo vermek için gittiği diyetisyenine beni de götürdü bu böyle olmaz eriyorsun gözlerimizin önünde diye. Adam beni tartıya çıkardı. Vücudun 12 yaşındaki bir çocuk gibi dedi. Üzerine kuru kafa amblemi yapıştıralım hani elektrik direklerinin üzerinde olur ya dedi. Sonra ciddi konuşmaya başladı. Önceliğimiz sana kilo aldırmak sağlıklı sağlıksız düşünecek konumda değiliz dedi. Kilo almak kilo vermekten çok daha zorlu bir süreçtir çünkü kilo verirken mideyi kalorisi düşük sebzelerle doldurabiliyoruz ama kilo alırken mideyi genişletmek çok zor oluyor dedi. Hele ki iştahsızlıkla mücadele ederek yapmaya çalışıyorsunuz bunu. Arkadaşlar adam bana bir diyet listesi hazırladı ama benim için o dönem bir haftada bile yiyemem günlük hazırladığı listeyi. Yanlış anlamayın doktorumu eleştirmiyorum onun o dönem verdiği tavsiyeleri uygulamaya başladım ve çok yararını gördüm. Ama o süreçte kendime inanmıyordum. Kilo alabileceğime inanmıyordum. Psikolojik problemlerim vardı her şey kafada bitiyormuş bunu çok sonra anladım. Sonuç olarak ben o dönem o diyeti yapmadım. Dolayısıyla kilo alamadım. Mide sorunlarım biraz geçince 39-40 kilo arası kendi kiloma sabitlendim. Artık daha sağlıklı hissediyordum ama vücudumu beğenmiyordum. Ya ben bu seneye kadar neredeyse kemersiz pantolon bile giymedim. Bedenime uygun kıyafet bulmakta zorlanıyordum. Oversize giyimi sevmeye başlamam en büyük kurtarıcım oldu. Yüzümde çok zayıf olmadığı için artık insanlar ayy sen ne kadar zayıfsın yaaa demiyordu. Yine de evde aynanın karşısında fiziğime çok bakmazdım. İncecik bir bel. Leğen kemiklerin öne doğru çıkık. Bacaklarım inceliğinden bahsetmiyorum bile. Bu yaz geçirdiğim keyifli vakitlerin sonunda psikolojim artık daha düzgündü. Kiloyu düşünmüyordum. Tartının yerini bile bilmek istemiyordum. Çünkü orada 40ın üzerini görememek bıktırmıştı beni. Eylül ekim ayı gibi annem ve babaannem sen bir tartılsan mı bacakların kalınlaşmış gibi geliyor bize dediler. Yok ya size öyle geliyordur dedim. Israrları üzerine tartıldım ve 42 kilo olduğumu gördüm. Dünyalar benim oldu. Şeytanın bacağı kırılmıştı. Yaşasın ya yıllar sonra kilo almıştım. 2 kilo deyip gülmeyin ama olur mu? Ben o iki kiloyu yıllarca bekledim. Size daha uzun da anlatabilirim mutluluğumu da sıkmak istemiyorum. Bundan sonraki en büyük amacım aldığım kiloları kaybetmemekti. Evet uğraşarak almamıştım ama uğraşıp vermemeliydim. O noktada doktorumun yıllar önce verdiği küçük önerileri uygulamaya başladım. --- spoiler --- *yemekten önce ve yemek sırasında su tüketme. Çünkü mideni suyla şişirir ve az yemek yemiş olursun. *yemek sırasında içecek tüketmek istiyorsan su yerine ayran ya da meyve suyu iç ki kalorili içecek tüketmiş ol. *tostunu iki dilim ekmekle yapmaktansa üç dilim ekmekle yap. *yemek ve içecek tüketeceğin zaman seçeneklerin arasından kalorisi fazla olanı seç. *yemeğe çorbayla başlama. Çorba midenin yarısını doldurur ve asıl kaloriyi alacağın yemek/pilav/makarna gibi yemeklere az yer kalır. Çabuk doymana sebep olur. Çorbayı çok içmek istiyorsan yemekten sonra iç. *yemeklerinin yanına yoğurt ekle. *atıştırmalıklarını kalorisi yüksek hacmi küçük olanlardan seç. Kuruyemiş gibi kuru meyve gibi *bir şeyler yemek ya da atıştırmak için acıkmayı bekleme. *yemeğini çatal yerine kaşıkla tüket. Daha çok yemiş olursun. *beynimize on dakikada tokluk hissi gidiyor. O yüzden ilk on dakikada ne kadar çok yersen o kadar iyi. (Bu yüzden kilo vermek için diyet yapanlara yavaş ve çiğneyerek yiyin derlermiş. Beyne tokluk hissi gidene kadar bir nevi oyalama taktiği) --- spoiler --- Ben bu küçük önerileri hayatıma adapte etmeye başladım. Bizim evde asla çorbasız yemeğe başlanmaz mesela ama ben artık çok nadiren çorba içiyorum. Onun yerine yemek/pilav/makarna porsiyonlarımı büyüttüm. Makarna yiyeceğim zaman sadece peynir koyup düşük kalori alacağıma sosla ya da ketçap mayonezle tükettim. Meyve yiyeceğim mesela elma ve muz arasında kaldım muzun kalorisi yüksek olduğu için onu tercih ettim. Kendime salata yaptım mesela koyduğum yağ miktarını arttırdım. Dışarıda kahve içeceğim mesela sade kahveler yerine sütlü kahveleri seçtim. Geceleri uyumadan önce ballı süt içmeye başladım. Ya ben çocukluğumda bu kadar içmedim insan 22 yaşında süte mi başlar djdkdkd komodinime bir kavanoz fındık koydum. Kitap okurken film izlerken ağzım boş kalmasın diye sürekli attım ağzıma. Eskiden akşam yemeğinden sonra yiyip içme işim biterdi. Şimdiyse yiyesim olmasa bile abur cubur evde varsa tatlı yerim. Yani kısacası artık bir şeyler yemek için acıkmayı beklemiyorum. Eğer o gün hiç yiyesim yoksa bile çayın yanına iki bisküvi koyar onu yerim. Ne yersem kârdır diye bakıyorum. Mideyi balon gibi düşünüyorum ben. Hani bir balonu ilk aldığımızda şişirmesi zordur ya. Ama ilk şişirip havasını indirdikten sonra tekrar şişirirken o kadar zorlanmayız. O ilk aşamayı geçtikten sonra biraz daha kolay oluyor sanırım. Benim problemim kilo alacağıma inanmamamdı. Yeteri kadar yediğimi düşünmemdi. Bunların yanlış olduğunu farkedince hayatım biraz daha yoluna girdi. Artık aynanın karşısından kaçmıyorum mesela. Kendimi daha çok beğeniyorum.

bi videoda gördüm "arkadaşlar dinazor degilseniz eğer harçadığınız kaloriden fazlasını yiyince kilo alabilirsiniz " diyodu adam

Yok öyle bir şey. Ben doydum deyip kalkıyordum sofradan. Sonra evlendim. Eşim tabağı doldurup veriyor ve tabağa konan şeyleri bitirmek gerekiyor. Sonuç; 67 kilodan 85 kiloya

ben veririm 5 kilo isteyen dm

Yemek yedikten 30 dakika sonra wcde alırım soluğu ajsjshshsjsh kilo almam zor yani

Eğer hipertiroidi, şekersiz diyabet gibi bir hastalığınız yoksa ya da iç organlarınızda iki metrelik dev tenyalarla beraber hayatınızı sürdürmüyorsanız imkansız olan şey. Ben de dahil bunu söyleyen hiç kimse aslında yemek yemiyor, sadece yediğini sanıyor. Nedenine gelince de metabolizma ne kadar hızlı olursa olsun sabit bir kinetiği vardır. Günlük harcadığımız belli bir enerji miktarına sahip oluruz ve isersek ışık hızına meydan okuyan bünyemiz olsun, bu harcadığımız enerji miktarına denk gelenden daha fazla gıda tüketirsek istemesek de kilo alırız. Lisedeyken sınıfımda bir çocuk vardı ve onu görene kadar kendimi zayıf sanardım hep. Dünyayı yediğini, sırf iki gram yağı olsun diye makarnayı gecenin üçünde ekmeğin arasına koyup gömdüğünü söylerdi ama hayır; yemiyordu, yediğini sanıyordu sadece. Gözlemlediğim kadarıyla sabahları bumbo denen portakal aromalı kakaolu bir bisküvi alıyordu ve okul bitene kadar da onla idare ediyordu. Çok nadiren öğlenleri bir poğaça ya da bir adet çikolata yerdi. Onun haricinde elinde bir kere bile tost, sandviç, kumru minvalinde bir şey görmedim. Sınıfça yerli malı yaptığımızda ya da yemek günü ilan ettiğimizde de tabağını hiç bitiremezdi zaten. Ya çöpe dökerdi ya da başkalarına verirdi. Sözün özü; yemiyorsunuz gençler. Yediğinizi sanıyorsunuz sadece. Bu aynı “Of su içsem yarıyor abe yeğaa.” diyen insanların dediğine benziyor. sözde aç geziyorum diyorlar ama akşam acısını çıkarmak için pilavı bir bütün ekmekle yiyip, bir de yatana kadar şerbetli tatlılarla çay eşliğinde bir paket çekirdeği bitiriyorlar. Size tavsiyem bir kalori takip uygulaması indirmeniz ya da yanınızda küçük bir defter taşıyıp bizzat yediklerinizin porsiyonu porsiyonuna, gramı gramına not almanız. Kendimden biliyorum; aslında of çok yedim, şiştim derken hesaplamalarıma bir bakmıştım sadece 1500 kalori gösteriyordu. Bu enerji miktarı diyetisyenlerin müşterilerine yazdığı ve diyet yapan insanların alacağı değer. Sağlıklı bir erkeğin alması gereken günlük kalori miktarı ise en az 2000- 2100 kaloriye tekabül ediyor. Kadınlarda ise bu değer ağırlığa bağlı ve günlük aktivitenin yoğunluğuna bağlı olarak 1600 ila 1900 değerleri arasında oluyor genelde. Bu dediklerimi yaparsanız kilo almamanız mümkün değil zaten. %100 garantisini veriyorum bunun. Deneyip faydasını görenler beğenip beni de haberdar ederse çok sevinirim.

Benim böyle bir sorunum yok ama bu sorunu yaşayan yarım porsiyon çocukluk arkadaşım var kilo alınca kutlama yapıyoruz kendisine :3

26 yaşımdayım bu yaşıma kadar “ ben yiyorum ama kilo alamıyorum yhaaaaaa “ diyodum . ( ek sağlık problemim yok ) 173 üm ve 48 kilo olduğum zamanlarım oldu .. evet ceset gibiydim, üniversiteye hazırlık dönemi 2 sene böyle 48 de takılı kaldım . Sonra üniversitede yurtta kaldım , arkadaşlara kalabalıkta yiyorum ayağına 53-54 oldum ve bu böyle senelerce devam etti . Dedim benim olup olabileceğim bu . Şimdi 65 kiloyum arkadaşlar , yediğimi sanıyormuşum sadece kfjfjfjfj Ek rahatsızlığınız yoksa kilo almanın tek sırrı “aldığın kalori>yaktığın kalori “ Hedefim 68-70 inşaaaalllaaahhhh hadi bakalım :)

bi dönem böyle diyordum ben de sonra hayatım bir sene kadar falan düzene girmişti. o ara bi 10-15 kilo aldım. anladım ki çok yemek değilmiş mevzu.

Bir ara çok taktığım bir durumdu.İskelet gibiydim boyuma göre kilom çok çok azdı kollar 29 cm :))) sporla birlikte baya aldım kilo yıllardır da sabit bir aralıkta duruyor şükür :)

Benimdir. 166-48 kiloyum. Mükemmel derecede yemek yerim ama bir türlü alamıyorum. Mecbur spora başlayacağız artık.